JAK WYKONYWAĆ SZTUCZNE ODDYCHANIE
Pamiętaj, że wykonywanie sztucznego oddychania bez maseczki do tego przeznaczonej, jest obarczone ryzykiem przeniesienia niektórych chorób zakaźnych.
Istnieją dwie metody sztucznego oddychania u dorosłych: usta - usta oraz usta - nos. Jeśli nie masz sprzętu ochronnego lepiej prowadzić sztuczne oddychanie metodą usta - nos. Aby wdmuchiwać komuś powietrze za pomocą własnych płus i ust, drogi oddechowe poszkodowanego muszą być drożne. Wszelkie widoczne ciała obce i płyny należy w miarę możliwości z jamy ustnej usunąć. Amatorom ratownictwa zaleca się, aby głowa była odchylona do tyłu a podbródek wysoko uniesiony (rękoczyn czoło - żuchwa). Tylko wtedy mamy pewność, że umożliwiamy dotarcie powietrza do płuc poszkodowanego. Na twarz lub nos ratowanego połóż maseczkę do sztucznego oddychania. Jej zaworek powinien znaleźć się w ustach poszkodowanego, a napisy na niej umieszczone powinny być czytelne dla nas. W zależności od producenta znajduje się na niej instrukcja użycia lub schemat PPŻ.
Przy metodzie usta - usta, nos ratowanego należy zatkać ręką, która trzyma czoło podczas gdy dwa palce drugiej ręki cały czas podtrzymują żuchwę. Obejmij szczelnie własnymi ustami usta poszkodowanego (musisz szeroko otworzyć swe usta).
Jeśli wybrałeś metodę usta - nos przyciśnij lekko żuchwę do szczęki, zasłoń usta kciukiem. Szczelnie obejmij własnymi ustami nos poszkodowanego.
Wdmuchuj około 1 sekundy powietrze, aż zauważysz, że klatka piersiowa ratowanego unosi się (w tym celu obserwuj cały czas kątem oka klatkę piersiową). Po wykonaniu tej czynności pozwól powietrzu opuścić płuca poszkodowanego.
Wykonuj tak po 2 wdechy zamiennie z 30 uciskami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz